Zacht, suikerspin roze,

streelt het ochtendlicht

over de akkers

waar de mist nog hangt

en de gans

haar kuikens aanspoort

om te water te gaan.

In de verte luidt een klok.

 

Fel, verblindend bijna,

brandt het zonnelicht

op het terras

waar de ober zweet

en de toerist

de menukaart leest

onder de parasol.

De klok slaat twaalf.

 

Koud, krachteloos zwak

dooft het schemerlicht,

boven de haven

waar de aalscholver rust

en water klotst

tegen stenen vol alg

aan de waterkant.

De klok in de verte luidt.